Durf jij liefde echt te ontvangen?
In de vorige blog stond 1 vraag centraal; Kun jij ontvangen?
Niet alleen iets aannemen, maar ook echt binnenlaten, toelaten. .
Er zit vaak een diepere laag onder.
Wat maakt ontvangen eigenlijk zo spannend?
Wat maakt dat je je soms terugtrekt, zodra er iets moois op je afkomt?
Het antwoord ligt vaak in twee botsende krachten: angst en liefde.
Ontvangen vraagt openheid
Echt ontvangen vraagt dat je open bent. Niet alleen met woorden, maar met je hart. Dat je jezelf laat raken. Dat je iets toelaat van de ander, zonder controle, zonder filter.
Juist dat kan spannend zijn. Zodra jij je hart openzet, wordt alles voelbaar. Dan komt niet alleen liefde binnen, maar soms ook de oude pijn, angst.
Misschien ben je ooit gekwetst toen je wel open was.
Misschien heb je geleerd dat je sterk moet zijn, alles zelf moet doen.
Of dat liefde niet vanzelfsprekend is, maar iets wat je moet verdienen.
Dan wordt liefde ontvangen ineens iets groots. Je hart wil wel, maar je systeem houdt het tegen.
Liefde opent, angst sluit
Soms raakt het iets in de kern van ons mens-zijn; dat verlangen om gezien te worden, gevoeld, bevestigd in wie je bent.
Dat je mag bestaan. Precies zoals je bent.
Die bevestiging begint al vroeg.
Als er in de eerste jaren een natuurlijke uitwisseling is geweest tussen geven en ontvangen, ontstaat er iets fundamenteels; een gevoel van bestaansrecht.
Als kind leerde je dan; Ik doe ertoe.
Niet omdat je iets presteert. Niet omdat het lief is. Maar omdat je er bent…
Maar wat als die stroom vast loopt?
Wat als er te weinig ruimte was om iets terug te geven aan je ouders?
Of als liefde ontvangen niet veilig of vanzelfsprekend voelde?
Dan raakt je zelfgevoel onder druk.
Dan wordt het lastig om een stevig fundament op te bouwen in jezelf.
Dan ontstaat er een zoektocht, naar erkenning, bevestiging, naar houvast buiten jezelf.
Precies daar blokkeert liefde vaak.
Want liefde vraagt om vertrouwen
Om openen. Om toelaten.
Als je hart verlangt, maar je lichaam zich sluit, ontstaat er verwarring. Weerstand.
Voorbij de angst, Kiezen voor Liefde
Ontvangen wordt dan geen ‘passieve’ daad. Het vraagt aanwezigheid. Het wordt juist iets krachtigs. Je zegt eigenlijk tegen jezelf; Ik mag dit toelaten, ook al vind ik het spannend.
Je gaat door de eerste laag van weerstand heen. Je laat het toe. Daaronder zit ruimte, ruimte voor iets heel puurs; jouw verlangen naar verbinding. Naar zachtheid. Naar echt contact. Niet vanuit buiten, maar vanuit binnen.
Angst probeert je te beschermen.
Liefde wil je verbinden.
Het is een uitnodiging om te kiezen.
Ontvangen is kiezen voor verbinding. Voor leven.
Liefde toelaten is liefde belichamen
Ja, het is spannend als je hebt geleerd om te overleven vanuit terughoudendheid of bescheidenheid. Juist daarom is het zo krachtig als je zegt; Ik laat liefde toe. Niet vanuit tekort komen, maar omdat je het echt waard bent.
Als je liefde toelaat, herstelt er iets ouds. En bouwt er iets nieuws op.
Dan leef je niet meer vanuit tekort, maar vanuit verbinding. Dan wordt het veilig om te stralen, van binnenuit.
Wil jij dit leren?
In september start ik Het Fundament. Een plek waar je leert openen in plaats van sluiten. Ontvangen zonder schuld. Geven zonder jezelf te verliezen.
We bouwen aan veiligheid in jezelf.
Zodat je kunt leven vanuit liefde.
Er is nog plek. Voel je welkom.
In Hall, naast Eerbeek, Gelderland.